Wednesday 28 June 2017

Menangis

Menangislah kalau perlu. Menangislah kalau awak rasa dipinggirkan. Menangislah kalau awak rasa dunia ini seolah tidak berpihak kepada awak. Menangislah kalau awak rasa apa impian dan cita-cita yang awak inginkan sangat sukar untuk dicapai. Menangislah bila mana orang yang awak letakkan harapan pergi jauh meninggalkan awak. Menangislah seikhlas hati awak. Sejujur mana awak mahu kawan.

Dunia ini kadang-kadang ujiannya begitu kawan. Awak akan menangis, menangis dan terus menangis. Tapi tak bermakna dengan menangis menjadikan awak lemah. Sedikit pun tidak. Awak cuma melepaskan kekecewaan yang sudah lama terbuku di hati.

Tapi percayalah. Kelegaan selepas itu akan menjadi momen yang paling awak ingat. Dan pasti kawan, awak pasti tidak mahu perkara itu berulang. Ia sangat sakit bila awak tidak lagi suka dengan kehidupan yang awak lalui kerana kosongnya hati. Tapi kita bukan orang yang paling malang. Bukan.

Yang akan mengisi kekosongan hati awak itu adalah awak sendiri. Cintailah diri awak. Jaga hati awak baik-baik. Jangan bunuh ia.

Kalau awak lupa cara untuk bahagia tak mengapa. Dunia ini, ada orang nun jauh di sana sentiasa mendoakan awak. Kerana ada di kalangan mereka, masih punyai hati yang mulia.

Menangislah dengan lega.

Syafiq Ridhwan
8.48 malam
Moga dipermudah

No comments:

Post a Comment